250 kg lastoren eta 125 kg gizakiren artean, bi pertsonak haririk gabe dihardute berbetan giza ergelkeriaren kontzeptuaz eta pertsonen arteko harremanez, mugimenduaren, oreken, umorearen eta espazioaren konposizioaren bidez.
Gizakiok sarritan eraikitzen ditugu hormak geure buruetan, besteengandik datorren ustezko arrisku emozionaletik babesteko; bizitza osoa ematen dugu geure burua askatu nahian, eta osoki sentitzea eta oztopo barik komunikatzea eragozten digun “Envà” hori (horma) eraitsi baino ez dugu egin behar.
Sinbolikoki islatzen dugu giza izaeraren ergeltasuna, eta bestearekin elkartzeko alferrik egiten ditugun ekintza guztiak.
