«Zinema? Bai, prozedura bat da. Gorri ere prozedura bat da. […] Film bat, prozedura bat egin izan a espero dut»
Marcel Broodthaers, Cinéma
Film hauek ere prozedura bat dira, inguruneari eta hura osatzen duten elementuei buruzko gogoeta bat: argia, denbora, enkoadraketa… Zinemagileak behaketa ariketak, formaren eta kontzeptuaren arteko elkartze joko txikiak antolatzen ditu. Zinemak gorputzarekin eta ingurunearekin duen erlazioaren bila dabil. Autorretrato kutsua du, eta beste baten gorputzean bitzearena ere, eleberriko protagonistaren edo beste leiho horretan, zineman, behatzen duen ikuslearen gorputzean.
Xavier de Maistre-k “Voyage autour de ma chambre” (1794) eleberrian deskribatzen duen esperientziari jarraiki, filmak bere gelan filmatuta daude oso-osorik, eta kaxa (kamera) baten izaera aztertzen dute beste kaxa baten (gela )barruan. Nobelak Turinen42 eguneko etxeko atxiloketa bat kontatzen du lehen pertsonan. Lehen kapituluan, pertsonaiak dio gelatik atera gabe bidaiatzeko modu bat asmatzen duela, atxiloketari iseka eginez. Bere testuinguru historikoan ikusita, gelan barnako bidaia hori aparteko bidaiei buruzko eleberrien parodia bat da, garaian hain boladan zegoena. Horrela, bidaia bat hasten du, ez bakarrik egonaldian zehar, baita irudimenaren eta oroimenaren bidez ere.
