Martziali beti gustatu izan zaio arrantzan egitea eta orduak ematea bere txalupa txikian. Irakurtzea eta txikitan izandako bizitza gogoratzea maite du, baina zerbait aldatzen ari dela nabaritu du. ‘Como un pez’ lanak aztertzen du memoria nola lausotzen den eta Martzialen oraina eta iragana nola urtzen diren. Oroimenaren galerari heltzen dio, ikusizko poesiak eta musikak sentsibilitatez, maitasunez eta itxaropenez beteriko istorioa egituratzen duten ikuskizunean.
