Sinopsia
Dikotomizatu¨rik den mu¨ndu¨ batetan dikotomizatu¨rik den erritu¨al batek irau¨n du¨. Xiberotarrek bizirik baratzeko indarrari esker heltu¨ zaiku¨ Xiberoko Maskarada. Egu¨nko gizartearekin ez du¨ egite, bena ber mementoan, egu¨nko gizartearen zu¨zenezko miraila izan ditake. Bi mu¨ndu¨, bi u¨nibertso: xahu¨a edo zikina, bertakoa edo kanpotiarra, ordena edo desordena, gorriak edo beltzak, hona eta txarra, hegoa eta iparra, herioa eta bizia.

Zibilizazionea eta basakeria alkarren kontre jartea ez da gau¨za berria. Maskaradak erakusten du¨an mu¨ndu¨ zibilizatu¨a eta basatia izanen da ikusgarriaren abiapu¨ntu¨a bena pertsonaje konkretu¨ak zehaztu¨gabetu¨ko dira, bai eta bertako dikotomia eta bi u¨nibertsoak ere, hona eta txarraren arteko distantziaren lanotzeko.