Eduardo Chillida (1924-2002) euskal artista XX. mendearen bigarren erdialdeko eskultore garrantzitsuenetarikotzat jotzen da, eta funtsezko irudia da eskultura garaikidearen historian.
Iraganera eta tradizio klasikora egindako begirada pentsamendu eta jarrera garaikide berritzaile eta nekaezinekin konbinatzen da. Hortik dator haren obra eta indarraldia denboragabeak izatea.
Ikastaro honetan, haren obrari buruzko ikuspegia eta XXI. mendeko hogeiko hamarkadako testuinguruko sortze-prozesua eskaintzen dira.
Ikastaroa Kosme de Barañanok emango du, Unibertsitateko katedraduna eta erakusketen komisarioa, Chillidaren obran aditu handienetarikoa.
Ikasiko dena:
Egitaraua:
Chillidak bere obra esperimentatzen duten ingurune naturalean, ingurune naturalerako eta ingurune natural horren zerbitzura sortzen du. Haren lanean musikak eta soinuak izandako garrantzia ere jorratuko da.
Chillidak eskuineko eta ezkerreko eskuekin batera ez ezik, adimenarekin ere marrazten zuen. Nortasun propioa zuen estilo formala lortu zuen. Jorratutako teknika eta diziplina ezberdinen adibideak erakutsiko dira.
Etsipenik ez izateko artearen bidez zentzumenen sublimazioa bilatzerakoan, Chillidak eskulturak instalatzeko gune pribilegiatuak edo orain arte pentsaezinak zirenak aukeratu zituen, eta beste profesional batzuekin elkarlana egitera ere jo zuen, haren obra publiko garrantzitsuenetako batzuek egiteko lana zaila eta desafiatzailea izateagatik.
Artistaren eta Guggenheim Museoen arteko konexioa joan den mendeko berrogeita hamarreko hamarkadaren amaiera aldera gauzatu zen jada, erakusketetan parte hartu baitzuen eta haren obra Guggenheim bildumetan sartu baitzuten geroztik.