"Libanon ez ninduten "libanoar" nahikotzat jotzen, jatorriz armeniarra nintzelako, armeniarrek ez ninduten "armeniartzat" jotzen Libanon jaioa nintzelako, Europan ezarri nintzenean ez ninduten "europartzat" hartzen Europan jaio ez nintzelako.
Esperientzia hori musikarekin nuen harremanean ere islatu zen. Nota bakoitzak existitzen ez zen etxe baten nostalgia entzuten zuen, ahokatzen ez zen leku batena.
Hala ere, "intruso" izate horrek nire tradiziotik kanpoko musika eta kultura liluragarriak esploratu eta gozatzeko aukera eman zidan, nire ahotsa eta esperientzia multikulturala eskainiz.
Nire "intruso" izaerari esker, mundu osoa nire etxea dela jakin dut. Nire etxea nire gorputzean eta nire ariman dago, espazio infinitu bat, non identitatea eraldatzen den eta musika hizkuntza unibertsal bihurtzen den."
