Espainia, XVII. mendea. Komediante ibiltarien konpainia batek —komediante batez eta instrumentu- eta traste-jotzaile batez osatua— ordura arte ikusi gabeko komedia bat antzeztuko du, Onofre Caballero arlote alproja, eskuluze eta astakirtenaren ibilera gorabeheratsuei buruzkoa.
Guitón horietako bat izan zen Onofre, alegia, arlotea XVII. mendeko Espainian. Berandu ezagutu dugu arlote hau eta haren nobela, mende luzez galduta egon baita. Baina Onofreren gorabehera katastrofikoek lotura handia dute egungo garaiekin, zinismoz eta iruzurrez beteta baitaude.
Lázaroren oinordeko duina eta Pablos buscón delakoaren aurrekaria da, tradizio hispanikoan ezagutzen den hirugarren pikaroa.
Almagroko antzerki klasikoko jaialdian estreinatu zen, arrakasta handiz.