BilbaoArte Fundazioak Tailer analogikoa: 20×25 formatu handia ikastaroa antolatu du, Begoña Zuberok emango duena. Tailerraren helburua formatu handiko kameraren erabilera esploratzea da; izan ere, horrek hartualdiaren prozesu gogoetatsuagoa hautematera behartzen du. Azken fokua zuri-beltzeko erretratu batean jartzen da, teknika horren erabileraren emaitza teorikoa eta praktikoa islatzeko.
Guztira 40 orduko iraupena izango du eta azaroaren 3tik 7ra eta 10etik 14ra egingo da. Izen-emateak urriaren 19an itxiko dira.
Formatu analogiko handiko kamera bat erabiltzea ez da kalitate teknikoko kontua bakarrik, aukera artistiko eta filosofikoa ere bada. Argazkilariak denbora hartzera, prozesua estimatzera eta kalitate eta edertasun bisualari dagokionez, askoren ustez gaindiezinak diren emaitzak lortzera behartzen dituen bidea da.
Probatu nahi baduzu, ba al duzu argazkirik buruan kamera-estilo hau ondo egokitu daitekeela uste duzunik?
Formatu handiko kamerek 4×5 hazbeteko edo gehiagoko negatiboak erabili ohi dituzte, eta 35mm-ko kamerek edo bereizmen handiko kamera digitalek baino xehetasun eta tonu sorta askoz handiagoa hartzen dute. Negatiboaren tamainak bereizmen handiagoa eta xehetasun finagoak atzemateko gaitasuna ahalbidetzen duelako gertatzen da hori.
Formatu handiko kamerek eremu-sakonera oso txikia dute, eta, horri esker, ia erabat kontrola daiteke irudian fokatuta dagoena. Fokuratze-eremua doitasunez doitu dezakezu eta inklinazioa/desplazamendua (tilt-shift) bezalako efektuak sor ditzakezu, beste formatu batzuetan lortzen zaila dena.
Formatu handiko filmaren alearen testurak kalitate paregabea du. Inpresio handietan nabariagoa izan daitekeen arren, “ukimenaren” sentsazioak eta tonu-trantsizioen leuntasunak erakargarritasun bisuala du zalantzarik gabe.
Formatu handiko kamera batekin argazki bat egiteko prozesua askoz ere deliberatuagoa da kamera digital batekin baino. Ezin dituzu ehunka argazki azkar atera. Argazki bakoitzak prestakuntza gehiago behar du: irudia osatu, fokuratzea eskuz doitu, eta pelikula kargatu. Horren ondorioz, tiro bakoitza intentzionalagoa eta kontzienteagoa da, eta horrek sormen-prozesua aberastu dezake.Malgutasun handiagoa inprimatzean
Negatibo handiagoa dutenez, inpresioak ere askoz handiagoak izan daitezke, kalitaterik galdu gabe. Tamaina handiko inpresioak sortu nahi dituztenentzat aproposa da, kalitate bisuala funtsezkoa baita.
Pertsona batzuek errebelatzearen eta argazkiak eskuz inprimatzearen prozesu osoaz gozatzen dute, eta hori analogikoaren magiaren parte da. Horrek barne hartzen ditu gela ilunean errebelatzea bezalako prozesuak, azken lanari kontrol artistikoko geruza bat gehitzen diona.
Formatu handiko kamerekin lan egiteko pazientzia, trebetasun teknikoak eta erakusketaren, konposizioaren eta ikuspegiaren ezagutza behar dira. Erronka hau oso gogobetegarria izan daiteke argazkilarientzat, askotan kamera digitalekin lotzen den bat-batekotasunetik haratago joan nahi dutelako.
Ikus-entzunezko Komunikazioa ikasi zuen Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean. Argazkilari gisa trebatu zen Isabel Matosesen estudioan eta New Yorkeko School of Visual Arts-en.
Lehen proiektuetatik, tesi-argazki bat egin du, teknika, forma eta estetika aldetik, eta bertan, dokumentazioari eta ikerketari esker, garrantzi intelektual handiko irudiak egin ahal izan ditu.
Bere ibilbidean zehar hainbat genero jorratu ditu, bere hiri-espazioen eta natura hilen argazki errealistatik hasi eta argazkilaritza subjektiboaren abstrakzioarekin esperimentatzeraino.
Existenz (2002-2013) proiektuak XX. mendeko Europako erregimen totalitarioek arkitektura- eta hiri-espazioen erabilera ideologikoari buruzko ikerketa izan zuen ardatz.
Erroman Espainiako Errege Akademian egin zuen egonaldiak eta faxismoaren garaian kulturaren eta ideologiaren arteko harreman konplexuekiko zuen interesak Michelangelo Antonioniren nerabezarora eraman zuten, baita paisaia identitatearen, memoriaren eta irudimenaren gordailu gisa aztertzera ere.
“Cinecitta Ocuppatta” proiektuarekin parte hartu zuen Veneziako arkitekturako XXIV. Bienalean, Arsenaleko espazioaren barruan.
Bere erakusketa berrienen artean NEEEV Erromako Trastevere museoan eta ondoren Kordobako Mesedeetako Jauregian eta Iruñeko Zitadelan, Erroman Erica Ravena galerian Paisaian, edo Erromako MAXXI arkitektura museoan Clasicismo y modernidad di Enrico Del Debbio.
Izaera: Kamera hori erabiltzeak dakartzan urratsak aztertzea; izan ere, kamera hartzearen prozesu gogoetatsuagoa hauteman behar da.
Iraupena: 40 ordu
Ikastaroaren prezioa: 100 €. BilbaoArte Fundazioaren bekadun ohiak eta erabiltzaileak: 50 €. Bekadunak 0 €.
Parte-hartzaile kopurua: 10 parte-hartzaile gehienez.
Ikastaroa amaitzean, parte-hartzearen ziurtagiria emango da.
Izen ematea: Urriaren 19ra arte. kastaroan parte hartu nahi dutenek curriculum labur bat eta oraintsuko obraren 3 irudi erantsi beharko dituzte izena emateko fitxan. Eskaera BilbaoArte Fundazioari egingo zaio e-mail bidez: bilbaoarte@bilbao.eus.
Matrikula:Urriaren 20ko astean jakinaraziko da parte-hartzaileen hautaketa eta matrikula ordaintzeko eskatuko da.
