Miguel de Cervantesen "El Celoso Extremeño" eleberri eredugarriaren antzerki-bertsioa. Egileak umore primarioa erakusten du, egoeren zentzugabekerian eta neurrigabekerian erraz atzematen dena, argumentuaren korapiloan, Carrizalesek bere emazte gazteari ezarritako isolamenduaren sarrailak hausteko trikimailu gisa erabilitako musika eta dantzarako zaletasuna barne. Agurearen jokabide jeloskorrarekin agerian geratzen da harreman desberdin bezain zentzugabearen porrota, muturreko jarreren ondorio tragikoei buruzko amaierara eramanez.