Ukituak, oinarrizkoak, animaltasuna azal-azalean dutela. Horrela, Carmen andrea (pasodobleak burrunbatzen dituen gurpil-aulki batean eserita) eta bere zerbitzari Alejandra (hari tiraka) hiriaren erdialdetik igarotzen dira.

Loria ematen du horiek ikusteak! Beste garai batetik etorri berriak bezala. Elkarri hitz egiten diote, elkarri oihu egiten diote, eta ez diote elkarri begiratzen, bakoitza berera baitoa.

Karmenek zein arrano inperial dekribatzen eta zehazten du, etengabe Jainkoari otoitz eta gezurra esanez, otoitz eta otoitzen artean madarikatuz.

Alejandrak zama darama, aspaldi erabaki du ez pentsatzea, bere helburua lana da, eta hala izango da Jainkoak nahi duen egunera arte, bere andrearen Jainkoa, noski, nahiz eta urte asko falta izango diren nahi izateko.

Fitxa artistikoa:

• Erlojupekoa: Alberto Rodríguez eta Roca Suárez
• Helbidea: Pep Vila
• Egilea: Maxi Rodríguez eta Pep Vila
• Eszenografia: Óscar Muñoz
• Jantziak: Azucena Rico
• Soinu Espazioa: Jorge Cañón
• Bideo grabaketa eta argazkiak: Javier Lueje
• Banaketa: Arlekina ikuskizunak
• Ekoizpen exekutiboa: Carolina Bello Esteve, Adrián Conde konpainia
• Kartelen diseinua: Sergio Llunik